Wandel niet alleen in de wijsheid maar ook in de liefde.
Jan Drost beschrijft in zijn boek het romantisch misverstand over wachten in de liefde..
Een mandarijn was verliefd op een hovelinge. Ik zal de uwe zijn zei ze wanneer u honderd nachten op mij hebt zitten wachten op een kruk in mijn tuin onder mijn raam. Maar op de 99e nacht stond de mandarijn op nam het krukje onder de arm en vertrok.
De vraag is waarom vertrekt de mandarijn ?
Hij kan een romanticus zijn die een ontmoeting wil voorkomen.Zodra de dag van de ontmoeting nadert moet hij maken dat hij weg komt. Liever een droom koesteren en alleen zijn.
Een andere mogelijkheid is dat hij de voorwaarde niet accepteert namelijk dat hij 100 nachten moest wachten. Als een test een onderwerping.
Hij besluit het machtsevenwicht te herstellen door haar te laten zitten. Zo trekt Hij de macht naar zich toe. De vrouw dacht macht over hem te hebben maar de mandarijn bewijst de touwtjes in handen te hebben.
Had hij niet beter meteen kunnen wegblijven? Waarom wacht hij daar zo lang mee?
Door 99 nachten lang onder het raam van de hovelinge te gaan zitten gelooft zij dat zij hem in zijn macht heeft. Maar dat heeft zij niet.
Het is een machtsspel. Dat zij begon. Door hem te willen laten wachten maakte zij een machtsspel van hun mogelijke liefdesrelatie.
De mandarijn zei neen tegen de macht. Een nee tegen de misvatting dat liefde macht is. In een liefdesrelatie draait niet alles om macht.
Door de rollen om te draaien en van haar de wachtende te maken heeft de mandarijn haar wellicht een gevoelig lesje gegeven
Haar eis zal ook zijn liefde voor haar hebben bekoeld.
De rollen omkeren heb ik in het verleden enkele malen toegepast. Wegsturen niet welkom zijn aan het lijntje houden zijn vormen van machtsspel. Vooral aan het lijntje houden is ergerlijk en bekoeld eventuele vriendschap of liefde aanzienlijk. Met alle gevolgen van dien.
De uiting je weet toch wat ik voor je voel ? Is dan onvoldoende. Liefde is een werkwoord.